antitu
Doğrulanmış
- Katılım
- 29 May 2019
- Mesajlar
- 226
- Tepki Puanı
- 887
- Puanları
- 0
Merhaba sevgili dostlar,
Diğer tarafta Keyfnbase için yaptığım incelemeleri faydası olur diye buraya da taşıyorum.
Kullanılacak atomizerler: Reload RTA, Asgard RDA ve Drop RDA
Yapılacak kurulum: Dr. D. Coils Alien Clapton coil, Fiber N'Cotton v2 pamuk, 0.15 ohm ve 75-85 watt arası güç
Kullanılan nbase: Altın Seri, 3 mg, 80/20 VG/PG oran
***
Bubble Trouble
Bu aromayı dün gece sahurda denedim ama oruç oruç kimsenin canı çekmesin diye iftardan sonraya bıraktım yazmayı. Nasılsa Lemon Tart bekleyecek diyerek rastgele bir şişe çektim dolaptan. Koku enfes bir şekerli sakız kokusu. Hoşuma gitti. Doğruca Reload’a döktüm. İlk nefeste baskın bir vanilya kokusu, ardından kendini teslim eden bir meyveli/şekerli sakız kokusu. Sakız aromaları genelde sunidir, şekerlidir ve çabuk bayar. Ama Buble Trouble öyle değil. Oldukça gerçekçi, şekerli olmasına rağmen kolay kolay bayacak gibi durmuyor. Sahurla ezan arası yarım tank bitiverdi, kalan yarım tankı da şimdi iftardan sonra içmeyi sabırsızlıkla bekliyorum. Çok net konuşuyorum: Birden tutuldum bu aromaya. İddialı. Görkemli. Şekerli sakızı -çocuk gibi- çok severim ben. O şekerli sakız hissiyatını bu kadar gerçekçi simüle edeceğini tahmin etmemiştim. Keyf MASTER hocama açık çağrımdır: Bu aromanın 30 ml’lik orijinal şişesi acilen satışlara girmeli.
Watermelon Slices
Karpuz aromasını ben çok severim. Hakeza karpuzu da öyle. Watermelon Slices daha kokusuyla bile beni etkileyen aromalardan biri olmuştu. Şimdi bir ay sonra tadım testini yapıyorum. Yanılmadığımı söyleyeyim. Karpuz ama nasıl bir karpuz? Sulu bir karpuz mu? Değil. Olgun bir karpuz mu? Pek sayılmaz. Tanımdaki gibi (ve özellikle görseldeki gibi) karpuzlu şekerleme mi? Tam olarak o da değil. Çok ilginç ama vanilyalı bir karpuz tadı aldım ben Watermelon Slices'dan. Karpuzlu şekerleme tanımından özellikle kaçınmak isterim. Zira o jelibon tarzı üstü şekerli karpuzlu şekerlemelerde şeker oranı boğaza yapışacak kadar fazladır. Yedikten sonra su içmek istersiniz. Watermelon Slices daha ziyade vanilya ile yumuşatılmış çok hoş bir karpuz tadı sunuyor. Komple karpuz değil, komple vanilya da değil. Tam ikisinin ortası. İnanılmaz güzel bir denge kurulmuş. Şöyle de düşünebiliriz: Üstü şeker tanecikleri ile kaplı karpuzlu şekerlemelerden o şeker kısmını atın, hayalinizde hafif de bir vanilya ekleyin bu tada, ortaya çıkan o yumuşacık tadın toplamı size Watermelon Slices'ı verir. Tanımdaki "sert iştah açan şekerleme" kısmına bu yüzden katılamıyorum. Bir kıyas olsun diye söyleyeyim: Keyf Mix serisindeki Watermelon Taffy'yi ben çok severim, o tam bir karpuzlu şekerlemedir. Yani taffy. O beklenti ile alınmasın. Ama ben Watermelon Slices'ı daha çok beğendim. Yumuşacık, pürüzsüz bir karpuz tabanlı bu aromayı, bu tarz tatlardan hoşlananlar da çok beğenecektir. Bu tada eser miktarda buz karıştırdığınızda ise ortaya tam bir yaz likidi çıkacak. Bu haliyle de, o hayaliyle de enfes.
Purple Rain
Ahududu. Limon. Yaban mersini. Bize ne hayal ettiriyor? Ekşiye çalan bir meyve aroması. Peki Purple Rain bize ne veriyor? Tatlı ile ekşiyi aynı anda alacağınız bir meyve aroması. Önde ahududu ile limon aynı anda vuruyor, peşinden az miktarda yaban mersini. Tespit etmek çok güç. İçinde olduğunu bilmesek adını koyamayabiliriz. Öyle hoş bir karışım ki daha ilk nefesten iddiasını ortaya koyuyor. Bu seri için üçüncü aromayı inceliyorum. Hepsi için şunu toptan ifade edeyim: Dinner Lady her ne aroması kullanıyorsa hakikaten birinci sınıf. Sakızı öyle, karpuzu öyle, şimdi de ahududu-limon-yaban mersini üçlüsü öyle. Purple Rain kokusu yönüyle keskin bir kokuya sahip aslında. Bu keskinlik tada da biraz yansıyor. Ama biraz, çok değil. Köşeleri iyi çizilmiş, enfes bir meyve aroması. Bu üç aromayı bir araya böyle güzel bir biçimde getirdiği için Dinner Lady'ye teşekkür etmek isterim. Ve son sözüm yine Keyf'e: Bu aromanın her daim stoklarda olmasını umarım. Canınız şöyle ekşili tatlılı güzel bir meyve aroması çektiğinde Purple Rain size çok iyi bir tercih olacaktır.
Blackberry Crumble
Böğürtlen ve pastane tatları iddiası ile yolan çıkan Blackberry Crumble, kendisinden beklediğim hafif ekşili tadı bazı nefeslerde vermekle birlikte oldukça tatlı bir likit. Dikkatimi ilk çeken bu tatlılık oldu. Şeker oranı biraz abartılmış gibi geldi bana. Bunun da coile etkisi olacaktır diye düşünüyorum. İlginç bir likit hâline geldi Blackberry Crumble: Hem şekerli geliyor hem de o pastane tonları ile birlikte kendini içirmeye devam ediyor. Özellikle ilk bir iki nefeste böğürtlenin ekşiliğini hissediyorsunuz, ardından pastane devreye giriyor ve ortalık şekere kesiyor. Belki 30 ml değil de 40 ml şeklinde demlense tam kararında olacaktı. Bu haliyle yoğun şeker sevenleri mutlu eder. Bence bariz seyreltilmeli. Yine de ilk kez deneyecekler önce 30 ml yapıp duruma göre karar verirlerse daha isabetli olur. Ortalamanın biraz üstünde bana göre. Böğürtlen kısmı da gerçekçi.
Sweet Fruits
Dinner Lady'nin yıldızlarından biri olduğunu düşündüğüm Sweet Fruits, hakkında pek yazılıp çizilmemiş ama hayli iddialı. Narenciye diye tabir ettiğimiz (limon-portakal-mandalina vs.) meyvelerin şeker halkaları ile bezenip üstüne bir de "büyü" eklenmiş hâli. Yok artık antitu, sen iyice işi abarttın, diyenler için alıp da denemelerini ısrarla tavsiye ediyorum. Biraz açalım: Bir kere müthiş bir denge aroması. Hiçbir meyve ön plana çıkmıyor, hepsi tek ses hâlinde. Ne keskin bir limon, ne asitli bir portakal. Hepsini geçin. Mandalina biraz ön plana çıkar gibi oluyorsa da ı-ıh. Topik marka şekerlemeler vardı. İşin şeker kısmı biraz ona benziyor. Ama dikkat, boğazda yapışıp kalan bir şeker de değil bu. Tam kıvamında. Ve işin büyü kısmına geliyoruz. Her nefeste ama her nefeste, bir sonraki nefesi davet eden inanılmaz bir buhar deneyimi var. Bir piyanonun tuşlarına sırasıyla bastığınızda ortaya çıkan armoni etkisiyle tüketiyorsunuz. Bu sefer kararlıyım: Abartacağım ve bu aromayı tercih edenler de bunun hakkını alacak. Ruthless, Loaded, Nasty, Dinner Lady'nin diğer çeşitleri... Sıra sıra değerlendiriyoruz ama işte bazen öyle bir tat yakalıyoruz ki nasıl anlatacağımızı da bilemiyoruz. Reload ile deniyorum. Drag 2 Platinum mod, 0.18 ohm, Dr. D. Coils Alien clapton coillerle, 75 watt'ta. Pamuğum Fiber N'Cotton v2. Temenni ederim ki tercih eden herkes memnun kalır. Ben müsaadenizle tankta kalan likidi bitirmeye gidiyorum.
Strawberry Bikini
Dinner Lady'nin şimdiye kadar denediğim aromalarında buz efekti yoktu. Ne zaman olacak derken pat diye karşıma Strawberry Bikini çıktı. Görünürde çilek-limon karışımı. Ama hissettiğiniz bu iki meyvenin karışımına kuvvetle baskın çıkan bir buz hissiyatı. Buz iyi hoş da seviyesi ne durumda. Bir kıyas yapalım: Ruthless'ın "On Ice" serisi buzdan içilemiyordu. Buz hissiyat seviyesi: %100. Loaded'da tek bir kalemde gördüğümüz (Cran Apple Ice) buz da öyleydi: %100. Nasty'ler daha dengeli bir buz seviyesine sahipti, içerken sizi dövmüyordu: %45-50. Dinner Lady'nin Strawberry Bikini'si ise %70-75 diyebilirim. Ruthless kadar yoğun değil lakin Nasty Juice kadar da az değil. Şahsi kanaatim: Ben bu seviyedeki buzlu bir aromayı da tüketemem. Ama tüketmek isteyenler için en azından çilek-limon karışımının hissedilebildiğini söyleyeyim. Bu aromanın (buz kısmını çıkardıktan sonra geriye kalan kısmı) bana bilindik bir tedarikçimizdeki "Pink Lemonade" adlı aromasını çağrıştırdı. Onun buzlu hâli diyebilirim.
Strawberry Macaroon
Hindistan cevizi, badem, çilek, macaroon hamuru. Böyle bir toplam ön görüsüyle yola çıkan Strawberry Macaroon, söylediklerinin hakkını veriyor. Temelde çilek ve macaroon üzerine inşa edilmiş bir görüntüsü var. Bu likidi üst üste buharladığınızda hamurlu bir pastane likidi içtiğinizi anlıyorsunuz. Hamurlu ve çilekli. Ara dokunuşları ise badem ve Hindistan cevizi yapıyor. Hindistan cevizi, aramın iyi olduğu bir aroma değil. O yüzden başlarda biraz ön yargılı yaklaştım. Ancak o kadar kararında kullanılmış ki söyleyecek bir söz bulamadım. Badem dokunuşu da çok hoş. Drop RDA'da bu dokunuşu daha net alırken, Reload RTA'da biraz geriden hissettim. Atomizerden atomizere o kadar farkın oluşması normal. Tok, dolu dolu, şekere boğmayan, hoş bir pastane tadı arayanlara hitap edecektir. Ben epey beğendim.
Pink Wave
Pembe çilekler, limon dokunuşu, Hindistan cevizi şenliği... Keyf, Pink Wave'i bize böyle sunuyor. İsabetli bir yorum. Ama açmakta yarar var. Çilek tatlı bir meyve. Bu aromadan tatlı bir likit bekliyoruz. Devreye limon giriyor. Ekşiliği ile dengeyi kuruyor. Hemen peşine Hindistan cevizi. Tıpkı Strawberry Macaroon'da olduğu gibi 'haddini bilerek' karışıma ekleniyor. O da tatlı bir tat sunuyor. Ve ortaya limonun ekşiliğini de hissedebileceğiniz ama genel olarak tatlı bir karışım çıkıyor. Hindistan cevizinin suni olması bu tadı bozardı. Bereket ki öyle değil. Genel anlamda orta karar bir aroma diyebilirim. Limon etkisi çok hoş, en çok o kısma bayıldım. Lemon Tart başta olmak üzere pek çok limon içerikli aromasından alışığız: Dinner Lady bu limon işini iyi kıvırıyor. Pink Wave'de de hakkından gelmeyi başarmış, diyebilirim.
Black Orange Crush
Portakal, üzüm, nane ve buz ile sağlanan kararında bir serinlik. Bu toplam Black Orange Crush'ı bize tanımlıyor. Tam bir yaz likidi. Serinlik hissiyatı dozajında. Portakalı siyah üzüme göre daha az hissediyorsunuz. Baskın tat üzüm. Ama portakal da üzümün tadını biraz sağa sola çekiştiriyor. Oldukça keyifli bir likit olduğunu söyleyebilirim. Eğer serin likitleri hiç sevmiyorsanız eleyin. Ama dozajında bir serinliği yaz sıcaklarında damağınızda hissetmek istiyorsanız, kaliteli meyvelerle hazırlanmış bu aromaya şans vermelisiniz. İşin buz kısmını merak edenler için bir ipucu olsun diye "Nasty grubundaki serinlik kadar" diyebilirim. Asla daha fazlası değil. O yüzden de kısa vadede yormuyor. Asgard RDA ile 80 watt dolaylarında tükettim. Pamuğu üst üste dört beş kez ıslattığım oldu. Sürpriz bir tada yer vermemesi riski azaltıyor. Son olarak nanenin de herhangi bir acılık katmadığını, onun da tam ayarında kullanıldığını belirterek bitireyim.
Lemon Tart
Geldik efsaneler efsanesi Lemon Tart'a. Şöyle oldu böyle oldu, gerçek mi sahte mi, şu kadar demledim içtiğim likide benzedi benzemedi. 2 ay bu ve bunun gibi sözlerle geçti. Şişeye bakıyorum, 14 Nisan. Tarihe bakıyorum, 14 Haziran. 2 ay tüm notaların oturması için yeterli bir süre. Baştan söyleyeyim: Lemon Tart sahte değil, gerçek. Kanaatim tam. Ama... Aması var. Tatlar yeterince kuvvetli değil. Zayıf. Tabanından limonuna zayıf. Bu ne demek oluyor? %20 yetmedi demek oluyor. Diğerleri yeterken bu niye yetmedi? Onu da Dinner'a sormak lazım geliyor. Keyf MASTER hocam sordu, %25 gibi bir cevap aldığını söyledi. Kendisi de %30 demledi. Ben %20 demledim ve bu kadar bekledim, yetmedi. Keyf MASTER hocamı da bu başlık altında %30'u yazması için davet ediyorum, zamanı gelince tabii. Peki %20 ile demlediysek kaldırıp çöpe mi atacağız? Hayır tabii. Lemon Tart fanatiği isek üstüne 5-10 daha ekleyeceğiz. İlk kez bu tadı deneyimliyorsak belki bu haliyle direkt seveceğiz. Bilemeyiz ki. Aroma işi göreceli, hep söylüyoruz. Peki ben beğendim mi? Üşenmezsem üstüne en az %5 eklerim. Üşenirsem bu haliyle de içer önüme bakarım. Siz de öyle yapın. Ağzım burnum aroma olsun diyorsanız, basın %25-30'u kafadan. Aslında bu hali de güzelmiş diyorsanız da hiç ellemeyin, %20'de kalsın.
Apple Sours
Dinner Lady'nin Tuck Shop serisinde yer alan Apple Sours, esasında elma gövdeli bir tat. Ekşi elma ile tatlı elmayı aynı anda sunmayı hedefliyor. Kırmızı değil. Yeşil elma bu. Bu hedefe ulaşıyor da. Direkt yeşil elmadansa tatlılı-ekşili (tatlı kısmı bir parça daha önde) elmalı şekerlemeler demek daha doğru olur. Güzel, keyifli bir likit haline dönüştü aroma. Fakat uzun demlemeler sonucunda bu tada ulaştığını söyleyebilirim. Öyle 2-3 haftada kıvama gelmiyor. 3. haftanın sonunda ilk denediğim tatlardan biriydi ama yorumlamak için 2 ay bekledim. Zannımca 6. haftadan itibaren şimdiki kıvamını buldu. Hafif, insanı yormayan, elmaseverleri mutlu edecek, şeker oranı hafif fazla olsa bile yine de iyi ayarlanmış bir aroma diyebilirim Apple Sours için. Temiz bir yeşil elmalı şekerleme isteyenler için Apple Sours iyi bir seçenek gibi görünüyor.
Diğer tarafta Keyfnbase için yaptığım incelemeleri faydası olur diye buraya da taşıyorum.
Kullanılacak atomizerler: Reload RTA, Asgard RDA ve Drop RDA
Yapılacak kurulum: Dr. D. Coils Alien Clapton coil, Fiber N'Cotton v2 pamuk, 0.15 ohm ve 75-85 watt arası güç
Kullanılan nbase: Altın Seri, 3 mg, 80/20 VG/PG oran
***
Bubble Trouble
Bu aromayı dün gece sahurda denedim ama oruç oruç kimsenin canı çekmesin diye iftardan sonraya bıraktım yazmayı. Nasılsa Lemon Tart bekleyecek diyerek rastgele bir şişe çektim dolaptan. Koku enfes bir şekerli sakız kokusu. Hoşuma gitti. Doğruca Reload’a döktüm. İlk nefeste baskın bir vanilya kokusu, ardından kendini teslim eden bir meyveli/şekerli sakız kokusu. Sakız aromaları genelde sunidir, şekerlidir ve çabuk bayar. Ama Buble Trouble öyle değil. Oldukça gerçekçi, şekerli olmasına rağmen kolay kolay bayacak gibi durmuyor. Sahurla ezan arası yarım tank bitiverdi, kalan yarım tankı da şimdi iftardan sonra içmeyi sabırsızlıkla bekliyorum. Çok net konuşuyorum: Birden tutuldum bu aromaya. İddialı. Görkemli. Şekerli sakızı -çocuk gibi- çok severim ben. O şekerli sakız hissiyatını bu kadar gerçekçi simüle edeceğini tahmin etmemiştim. Keyf MASTER hocama açık çağrımdır: Bu aromanın 30 ml’lik orijinal şişesi acilen satışlara girmeli.
Watermelon Slices
Karpuz aromasını ben çok severim. Hakeza karpuzu da öyle. Watermelon Slices daha kokusuyla bile beni etkileyen aromalardan biri olmuştu. Şimdi bir ay sonra tadım testini yapıyorum. Yanılmadığımı söyleyeyim. Karpuz ama nasıl bir karpuz? Sulu bir karpuz mu? Değil. Olgun bir karpuz mu? Pek sayılmaz. Tanımdaki gibi (ve özellikle görseldeki gibi) karpuzlu şekerleme mi? Tam olarak o da değil. Çok ilginç ama vanilyalı bir karpuz tadı aldım ben Watermelon Slices'dan. Karpuzlu şekerleme tanımından özellikle kaçınmak isterim. Zira o jelibon tarzı üstü şekerli karpuzlu şekerlemelerde şeker oranı boğaza yapışacak kadar fazladır. Yedikten sonra su içmek istersiniz. Watermelon Slices daha ziyade vanilya ile yumuşatılmış çok hoş bir karpuz tadı sunuyor. Komple karpuz değil, komple vanilya da değil. Tam ikisinin ortası. İnanılmaz güzel bir denge kurulmuş. Şöyle de düşünebiliriz: Üstü şeker tanecikleri ile kaplı karpuzlu şekerlemelerden o şeker kısmını atın, hayalinizde hafif de bir vanilya ekleyin bu tada, ortaya çıkan o yumuşacık tadın toplamı size Watermelon Slices'ı verir. Tanımdaki "sert iştah açan şekerleme" kısmına bu yüzden katılamıyorum. Bir kıyas olsun diye söyleyeyim: Keyf Mix serisindeki Watermelon Taffy'yi ben çok severim, o tam bir karpuzlu şekerlemedir. Yani taffy. O beklenti ile alınmasın. Ama ben Watermelon Slices'ı daha çok beğendim. Yumuşacık, pürüzsüz bir karpuz tabanlı bu aromayı, bu tarz tatlardan hoşlananlar da çok beğenecektir. Bu tada eser miktarda buz karıştırdığınızda ise ortaya tam bir yaz likidi çıkacak. Bu haliyle de, o hayaliyle de enfes.
Purple Rain
Ahududu. Limon. Yaban mersini. Bize ne hayal ettiriyor? Ekşiye çalan bir meyve aroması. Peki Purple Rain bize ne veriyor? Tatlı ile ekşiyi aynı anda alacağınız bir meyve aroması. Önde ahududu ile limon aynı anda vuruyor, peşinden az miktarda yaban mersini. Tespit etmek çok güç. İçinde olduğunu bilmesek adını koyamayabiliriz. Öyle hoş bir karışım ki daha ilk nefesten iddiasını ortaya koyuyor. Bu seri için üçüncü aromayı inceliyorum. Hepsi için şunu toptan ifade edeyim: Dinner Lady her ne aroması kullanıyorsa hakikaten birinci sınıf. Sakızı öyle, karpuzu öyle, şimdi de ahududu-limon-yaban mersini üçlüsü öyle. Purple Rain kokusu yönüyle keskin bir kokuya sahip aslında. Bu keskinlik tada da biraz yansıyor. Ama biraz, çok değil. Köşeleri iyi çizilmiş, enfes bir meyve aroması. Bu üç aromayı bir araya böyle güzel bir biçimde getirdiği için Dinner Lady'ye teşekkür etmek isterim. Ve son sözüm yine Keyf'e: Bu aromanın her daim stoklarda olmasını umarım. Canınız şöyle ekşili tatlılı güzel bir meyve aroması çektiğinde Purple Rain size çok iyi bir tercih olacaktır.
Blackberry Crumble
Böğürtlen ve pastane tatları iddiası ile yolan çıkan Blackberry Crumble, kendisinden beklediğim hafif ekşili tadı bazı nefeslerde vermekle birlikte oldukça tatlı bir likit. Dikkatimi ilk çeken bu tatlılık oldu. Şeker oranı biraz abartılmış gibi geldi bana. Bunun da coile etkisi olacaktır diye düşünüyorum. İlginç bir likit hâline geldi Blackberry Crumble: Hem şekerli geliyor hem de o pastane tonları ile birlikte kendini içirmeye devam ediyor. Özellikle ilk bir iki nefeste böğürtlenin ekşiliğini hissediyorsunuz, ardından pastane devreye giriyor ve ortalık şekere kesiyor. Belki 30 ml değil de 40 ml şeklinde demlense tam kararında olacaktı. Bu haliyle yoğun şeker sevenleri mutlu eder. Bence bariz seyreltilmeli. Yine de ilk kez deneyecekler önce 30 ml yapıp duruma göre karar verirlerse daha isabetli olur. Ortalamanın biraz üstünde bana göre. Böğürtlen kısmı da gerçekçi.
Sweet Fruits
Dinner Lady'nin yıldızlarından biri olduğunu düşündüğüm Sweet Fruits, hakkında pek yazılıp çizilmemiş ama hayli iddialı. Narenciye diye tabir ettiğimiz (limon-portakal-mandalina vs.) meyvelerin şeker halkaları ile bezenip üstüne bir de "büyü" eklenmiş hâli. Yok artık antitu, sen iyice işi abarttın, diyenler için alıp da denemelerini ısrarla tavsiye ediyorum. Biraz açalım: Bir kere müthiş bir denge aroması. Hiçbir meyve ön plana çıkmıyor, hepsi tek ses hâlinde. Ne keskin bir limon, ne asitli bir portakal. Hepsini geçin. Mandalina biraz ön plana çıkar gibi oluyorsa da ı-ıh. Topik marka şekerlemeler vardı. İşin şeker kısmı biraz ona benziyor. Ama dikkat, boğazda yapışıp kalan bir şeker de değil bu. Tam kıvamında. Ve işin büyü kısmına geliyoruz. Her nefeste ama her nefeste, bir sonraki nefesi davet eden inanılmaz bir buhar deneyimi var. Bir piyanonun tuşlarına sırasıyla bastığınızda ortaya çıkan armoni etkisiyle tüketiyorsunuz. Bu sefer kararlıyım: Abartacağım ve bu aromayı tercih edenler de bunun hakkını alacak. Ruthless, Loaded, Nasty, Dinner Lady'nin diğer çeşitleri... Sıra sıra değerlendiriyoruz ama işte bazen öyle bir tat yakalıyoruz ki nasıl anlatacağımızı da bilemiyoruz. Reload ile deniyorum. Drag 2 Platinum mod, 0.18 ohm, Dr. D. Coils Alien clapton coillerle, 75 watt'ta. Pamuğum Fiber N'Cotton v2. Temenni ederim ki tercih eden herkes memnun kalır. Ben müsaadenizle tankta kalan likidi bitirmeye gidiyorum.
Strawberry Bikini
Dinner Lady'nin şimdiye kadar denediğim aromalarında buz efekti yoktu. Ne zaman olacak derken pat diye karşıma Strawberry Bikini çıktı. Görünürde çilek-limon karışımı. Ama hissettiğiniz bu iki meyvenin karışımına kuvvetle baskın çıkan bir buz hissiyatı. Buz iyi hoş da seviyesi ne durumda. Bir kıyas yapalım: Ruthless'ın "On Ice" serisi buzdan içilemiyordu. Buz hissiyat seviyesi: %100. Loaded'da tek bir kalemde gördüğümüz (Cran Apple Ice) buz da öyleydi: %100. Nasty'ler daha dengeli bir buz seviyesine sahipti, içerken sizi dövmüyordu: %45-50. Dinner Lady'nin Strawberry Bikini'si ise %70-75 diyebilirim. Ruthless kadar yoğun değil lakin Nasty Juice kadar da az değil. Şahsi kanaatim: Ben bu seviyedeki buzlu bir aromayı da tüketemem. Ama tüketmek isteyenler için en azından çilek-limon karışımının hissedilebildiğini söyleyeyim. Bu aromanın (buz kısmını çıkardıktan sonra geriye kalan kısmı) bana bilindik bir tedarikçimizdeki "Pink Lemonade" adlı aromasını çağrıştırdı. Onun buzlu hâli diyebilirim.
Strawberry Macaroon
Hindistan cevizi, badem, çilek, macaroon hamuru. Böyle bir toplam ön görüsüyle yola çıkan Strawberry Macaroon, söylediklerinin hakkını veriyor. Temelde çilek ve macaroon üzerine inşa edilmiş bir görüntüsü var. Bu likidi üst üste buharladığınızda hamurlu bir pastane likidi içtiğinizi anlıyorsunuz. Hamurlu ve çilekli. Ara dokunuşları ise badem ve Hindistan cevizi yapıyor. Hindistan cevizi, aramın iyi olduğu bir aroma değil. O yüzden başlarda biraz ön yargılı yaklaştım. Ancak o kadar kararında kullanılmış ki söyleyecek bir söz bulamadım. Badem dokunuşu da çok hoş. Drop RDA'da bu dokunuşu daha net alırken, Reload RTA'da biraz geriden hissettim. Atomizerden atomizere o kadar farkın oluşması normal. Tok, dolu dolu, şekere boğmayan, hoş bir pastane tadı arayanlara hitap edecektir. Ben epey beğendim.
Pink Wave
Pembe çilekler, limon dokunuşu, Hindistan cevizi şenliği... Keyf, Pink Wave'i bize böyle sunuyor. İsabetli bir yorum. Ama açmakta yarar var. Çilek tatlı bir meyve. Bu aromadan tatlı bir likit bekliyoruz. Devreye limon giriyor. Ekşiliği ile dengeyi kuruyor. Hemen peşine Hindistan cevizi. Tıpkı Strawberry Macaroon'da olduğu gibi 'haddini bilerek' karışıma ekleniyor. O da tatlı bir tat sunuyor. Ve ortaya limonun ekşiliğini de hissedebileceğiniz ama genel olarak tatlı bir karışım çıkıyor. Hindistan cevizinin suni olması bu tadı bozardı. Bereket ki öyle değil. Genel anlamda orta karar bir aroma diyebilirim. Limon etkisi çok hoş, en çok o kısma bayıldım. Lemon Tart başta olmak üzere pek çok limon içerikli aromasından alışığız: Dinner Lady bu limon işini iyi kıvırıyor. Pink Wave'de de hakkından gelmeyi başarmış, diyebilirim.
Black Orange Crush
Portakal, üzüm, nane ve buz ile sağlanan kararında bir serinlik. Bu toplam Black Orange Crush'ı bize tanımlıyor. Tam bir yaz likidi. Serinlik hissiyatı dozajında. Portakalı siyah üzüme göre daha az hissediyorsunuz. Baskın tat üzüm. Ama portakal da üzümün tadını biraz sağa sola çekiştiriyor. Oldukça keyifli bir likit olduğunu söyleyebilirim. Eğer serin likitleri hiç sevmiyorsanız eleyin. Ama dozajında bir serinliği yaz sıcaklarında damağınızda hissetmek istiyorsanız, kaliteli meyvelerle hazırlanmış bu aromaya şans vermelisiniz. İşin buz kısmını merak edenler için bir ipucu olsun diye "Nasty grubundaki serinlik kadar" diyebilirim. Asla daha fazlası değil. O yüzden de kısa vadede yormuyor. Asgard RDA ile 80 watt dolaylarında tükettim. Pamuğu üst üste dört beş kez ıslattığım oldu. Sürpriz bir tada yer vermemesi riski azaltıyor. Son olarak nanenin de herhangi bir acılık katmadığını, onun da tam ayarında kullanıldığını belirterek bitireyim.
Lemon Tart
Geldik efsaneler efsanesi Lemon Tart'a. Şöyle oldu böyle oldu, gerçek mi sahte mi, şu kadar demledim içtiğim likide benzedi benzemedi. 2 ay bu ve bunun gibi sözlerle geçti. Şişeye bakıyorum, 14 Nisan. Tarihe bakıyorum, 14 Haziran. 2 ay tüm notaların oturması için yeterli bir süre. Baştan söyleyeyim: Lemon Tart sahte değil, gerçek. Kanaatim tam. Ama... Aması var. Tatlar yeterince kuvvetli değil. Zayıf. Tabanından limonuna zayıf. Bu ne demek oluyor? %20 yetmedi demek oluyor. Diğerleri yeterken bu niye yetmedi? Onu da Dinner'a sormak lazım geliyor. Keyf MASTER hocam sordu, %25 gibi bir cevap aldığını söyledi. Kendisi de %30 demledi. Ben %20 demledim ve bu kadar bekledim, yetmedi. Keyf MASTER hocamı da bu başlık altında %30'u yazması için davet ediyorum, zamanı gelince tabii. Peki %20 ile demlediysek kaldırıp çöpe mi atacağız? Hayır tabii. Lemon Tart fanatiği isek üstüne 5-10 daha ekleyeceğiz. İlk kez bu tadı deneyimliyorsak belki bu haliyle direkt seveceğiz. Bilemeyiz ki. Aroma işi göreceli, hep söylüyoruz. Peki ben beğendim mi? Üşenmezsem üstüne en az %5 eklerim. Üşenirsem bu haliyle de içer önüme bakarım. Siz de öyle yapın. Ağzım burnum aroma olsun diyorsanız, basın %25-30'u kafadan. Aslında bu hali de güzelmiş diyorsanız da hiç ellemeyin, %20'de kalsın.
Apple Sours
Dinner Lady'nin Tuck Shop serisinde yer alan Apple Sours, esasında elma gövdeli bir tat. Ekşi elma ile tatlı elmayı aynı anda sunmayı hedefliyor. Kırmızı değil. Yeşil elma bu. Bu hedefe ulaşıyor da. Direkt yeşil elmadansa tatlılı-ekşili (tatlı kısmı bir parça daha önde) elmalı şekerlemeler demek daha doğru olur. Güzel, keyifli bir likit haline dönüştü aroma. Fakat uzun demlemeler sonucunda bu tada ulaştığını söyleyebilirim. Öyle 2-3 haftada kıvama gelmiyor. 3. haftanın sonunda ilk denediğim tatlardan biriydi ama yorumlamak için 2 ay bekledim. Zannımca 6. haftadan itibaren şimdiki kıvamını buldu. Hafif, insanı yormayan, elmaseverleri mutlu edecek, şeker oranı hafif fazla olsa bile yine de iyi ayarlanmış bir aroma diyebilirim Apple Sours için. Temiz bir yeşil elmalı şekerleme isteyenler için Apple Sours iyi bir seçenek gibi görünüyor.
